گرامیداشت “نصرک” با عنوان در محله خاموشان

گرامیداشت “نصرک” با عنوان در محله خاموشان

به گزارش هرمزگانی دات نت، مراسم “در محله خاموشان” گرامی داشت “نصرک”  شب گذشته چهارم اسفندماه در موزه مردم‌شناسی خلیج فارس بندرعباس با حضور علاقمندان و فرهنگ دوستان بندرعباسی برگزار گردید.

در این مراسم محمد ذوالفقاری، سعید آرمات و موسی بندری صحبت‌هایی پیرامون زندگی و ترانه‌های نصرک و حال و هوای آن روزها بیان نمودند و در ادامه رضا کولغانی، محمد علی ذاکری، آرش رئیسی و امیر تیاری به اجرای مشترک دو قطعه ار ترانه های نصرک پرداختند و در انتهای برنامه گروه موسیقی دوستک به اجرای موسیقی پرداخت.

بخشی از مصاحبه گذشته محمد ذولفقاری شاعر هرمزگانی درباره نصرک با سایت هرمزگانی دات نت :

نصرک مخفف یا اسم مصغر شده ی نصرالله است . او آدمی بلند بالا / لاغر اندام / سیه چرده و بسیار شوخ طبع بود . زادگاه روستایی داشته و معلوم نیست چه زمانی به بندرعباس نقل مکان کرده . او بیشترین عمر پر بار هنری خود را در محله ی گورفرنگ به سر برد که اکثر ترانه های اصیل بندری محصول ذهن خلاقه ی اوست . با وجود این که حد اقل سواد خواندن و نوشتن نداشت و از لحاظ بینایی معیوب یا به گویش بندری بالا بینک بود چون روح نا آرام در شهر می گشت و تمامی مسائل و رفتارهای فردی و اجتماعی جامعه اش را به صورت ترانه در می آورد سپس با سازی به نام زه زه یا زینگ زینگو که ساخته ی خودش بود آهنگی برایش تدارک می دید و می خواند بعد دهان به دهان می گشت سپس همگانی و توسط گروههای موسیقی در مراسم ها اجرا و خوانده می شد که هم اکنون هم کم وبیش ادامه دارد از ویژگی های خاص ترانه های نصرک می توان ارتیک بودن / عریان گویی / هجو و طنز نام برد / گاه چون عاشق بی قراری عاشقانه می سرود که ترانه ی سیه چشمون مریم و گلدونه ی نار یا همان ماست امواردن زیباترین عاشقانه های اوست و گاهی هم بینش و نگاه او رنگ و بوی سیاسی می گیرد مثلا موضوع کشف حجاب و مسئله ی تلفن و تلگراف بلژیکی ها را پیش می کشد و خلاصه با شامه تیز هنری اش از هیچ رفتار و اتفاقی نمی گذرد و همین ویژگی هاست که برخی ترانه های نصرک را زندگی و تاریخ زنده ی هرمزگان می دانند اگرچه از روزگار زیست نصرک زمان زیادی نمی گذرد با این وجود زندگی او در هاله ای از ابهامات به سر می برد و تاریخ تولدش مشخص نیست ولی مرگش در سال ۱۳۲۸ در اثر بیماری که در سفرش به دوبی گریبانگیرش می شود اتفاق می افتد و در قبرستان قدیم سید کامل به خاک سپرده می شود.